Rozdział 24.

Wracając wieczorem do domu przez las; dzięki temu, że noc wstała zbyt wcześnie trzy razy pomyliliśmy drogę. Jechaliśmy dwójkami: ja na Melodii i Tymon na Albatrosie z przodu oraz Jacek na Mozambiku z Aśką na Cykadzie z tyłu. Gdy wreszcie wjechaliśmy na podwórze zaprowadziliśmy konie do stajni, rozsiodłaliśmy je i rozeszliśmy się w swoje strony. Na pożegnanie padło jeszcze kilka śnieżek (niestety dwie celowane we mnie) a potem zostałam sama w wielkim domu. Wujek wyjechał po raz kolejny na giełdę koni, tym razem do Australii. Robiąc herbatę usłyszałam nagle przed domem dźwięk silnika. Wybiegłam na dwór i zobaczyłam samochód Tymona. Chłopak biegł przez trawnik do stajni. Zdawał się czegoś szukać. Rozglądał się na boki, biegał w kółko, aż w końcu stanął w miejscu jeszcze raz omiótł wzrokiem boksy a na koniec popatrzył przed dom, dokładnie na mnie. Machnął w moją stronę rękami po czym podszedł.

- Szukałem cie.

- Byłam w domu.

- No tak... nie pomyślałem. - odparł z lekkim uśmiechem.

- A po co mnie szukałeś? - spytałam uważnie na niego patrząc.

- Pomyślałem, że skoro twój wujek wyjechał... raczej nie chce ci się siedzieć samej w domu, co?

- Co masz na myśli?

- To, że mam kilka filmów więc może się, na któryś skusisz?

- Jeżeli jest jeszcze jakiś, którego nie oglądałam to bardzo chętnie.

Weszliśmy do środka. Zrobiłam szybko dwie herbaty i usiadłam obok chłopaka.

- To co oglądamy?

- A co masz?

- Może być: horror, komedia, tragedia, dramat, obyczajowy albo historyczny.

- Ile ty masz ze sobą tych płyt?

- Jednego pendrive'a.

- A czy któryś z tych filmów jest o koniach?

- Historyczny, "Czas wojny". Nawet dobry. Oglądamy?

- Jestem za.

Już po chwili siedzieliśmy pod kocem oglądając zmagania gniadego ogiera. Niestety nikt mnie nie ostrzegł, że znów się poryczę... czy wszystkie filmy muszą być takie smutne? A może to ja nie mam do nich szczęścia?

***

Obudziłam się o świcie... przynajmniej tak mi się wydawało. Słońce dopiero wschodziło. Poczłapałam zaspana do łazienki, umyłam się, ubrałam, zjadłam śniadanie i wyszłam na zewnątrz. Jak zawsze skierowałam się do stajni. Nie zastałam nikogo prócz Aśki... nadzwyczaj wesołej. Podeszłam bliżej i przyjrzałam się jej podejrzliwie. Tylko raz widziałam ją w tak dobrym nastroju. Nie chciała powiedzieć dlaczego tak jest, tym razem jednak nie miałam zamiaru odpuścić.

- Co ci jest?

- A ty znowu swoje...

- Nie bądź cham! Co ci jest? - powtórzyłam pytanie.

- Czy wyglądam jakby mi coś było?

- Tak. - powiedziałam dobitnie. Dziewczyna przewróciła oczami, westchnęła i powiedziała w końcu dwa słowa:

- Mam chłopaka.

- Słucham?! I dopiero teraz mi mówisz?

- Ty też nie powiedziałaś mi, że jesteś z Tymonem. - odparła dziewczyna patrząc na mnie z góry.

- No ale... jak, kiedy, gdzie no i oczywiście kto? Po kolei poproszę.

- No niech ci będzie. wczoraj, w drodze do stadniny, tak dokładnie to za wami no i pewnie jak już się domyślasz...

- Jacek?!

- Brawo!

- Ale, że, że jak, że on i ty? Co?! - zaczęłam się jąkać jak idiotka z czego Aśka roześmiała się jeszcze bardziej.

- No właśnie to co przed chwilą powiedziałam!

Otworzyłam tylko usta w geście "I co ja mam niby na to powiedzieć?". Nie odezwałam się ani słowem. Wzięłam tylko garść śniegu i rzuciłam w jej głowę. Założyłam ręce i patrzyłam jak z udawanym oburzeniem, przez które nadal przedostawał się uśmiech otrzepuje puch z włosów.

***********************************************************************************

No dobra, dostałam weny! Co prawda chwilowej... ale zawsze. Ciekawa jestem czy spodziewaliście się tego co przed chwilą przeczytaliście ;D Jakoś nie chce mi się za bardzo rozpisywać, w końcu ten rozdział był dość długi... Mam nadzieję, że wam się podobał...^^