Rozdział 28.

Gdy tylko wjechałam na podwórze, moim oczom ukazała się czwórka przyjaciół, którzy śmiali się w głos siedząc w altanie. "Widzę, że bardzo przejmują się tym co się ze mną dzieje" pomyślałam.
- Wera! - krzyknął Will na mój widok. Podbiegli do mnie na raz, przez co koń zrobił kilka kroków w tył. - Nie oddała ci go?
- Przecież to jest Tabun, ślepoto!
Tymek spojrzał na nogi ogiera.
- Skarpeta na lewej przedniej. Tak, to on - zawyrokował odwracając się do reszty.
- Po prostu ci go dała? - zdziwiła się Amy.
- Nie, no co ty! Tabunek stanął dęba, ona zleciała, to ja wsiadłam, przeskoczyłam ogrodzenie i ta dam - odparłam, jakby była to rzecz najnormalniejsza w świecie.
- Wypuścili cię?
- A kto mnie miał zatrzymać? Leżąca piętnastolatka i jej tatuś? No błagam!
- Żadnej ochrony, nic?
- Nic - powiedziałam, zsiadłam z konia i odprowadziłam go pod wiatę.
- A co z tamtym koniem? - zapytała Aśka.
- Oddałam.
- Bezduszne stworzenie - stwierdziła, patrząc na mnie spode łba. - Zostawić biednego konia z tym czymś.
Po jej słowach naszły mnie wyrzuty sumienia. Jak ja mogłam zostawić tam Flocka?! "Przecież ta cała Caroline zabije go batem!"
-Wera? - Amy trąciła moje ramie. Dopiero wtedy zdałam sobie sprawę, że stoję jak idiotka na środku podwórka z siodłem w ręce, a wszyscy się na mnie gapią.
- Robimy jutro nalot na stadninę "Ten wishes" - oświadczyłam nagle. Will podszedł do mnie i położył rękę na moim ramieniu.
- Nie obraź się, ale... chyba cię coś boli - powiedział, a ja spojrzałam na niego jak na coś obrzydliwego i strąciłam jego dłoń.
- Śmiem wątpić. Czuję się całkowicie zdrowa zarówno fizycznie jak i psychicznie. Jedziemy w nocy po Flock'a - odparłam twardym tonem.
- Po kogo? - spytała Aśka, nie rozumiejąc o jakim koniu mówię.
- Po Flock'a. Stwierdziłam, że to do niego pasuje.
- Aha, czyli mamy dwóch Tabunów, jednego po polsku, drugiego po angielsku, tak?
- Dokładnie. I dlatego Tabuna po angielsku trzeba wydostać z rąk tej hetery.

***

Obudziłam wszystkich równo o północy chodząc po domu i drąc się na cały głos "Wstawać lenie! Jedziemy odzyskać jednego z naszych!" Gdy wszyscy ustawili się na dole zarządziłam czyszczenie koni i wyjazd w teren.

- Jeżeli będziecie się tak ślamazarzyć, to nie dojedziemy tam za ruski rok! - krzyknęłam zdenerwowana ich powolnym wykonywaniem każdej czynności. po tych słowach wreszcie się sprężyli i mogliśmy ruszać.

- I galop! - zakomenderowałam w środku lasu, chcąc przyspieszyć akcję.Jednak towarzysze znieważyli mój rozkaz i cały czas kłusowali. Po chwili za drzewami coś się poruszyło. Wszyscy stanęliśmy jak wryci.

- O matko! Znowu wilki! - szepnęła Amy, która najlepiej znała ten las.

- Może to was zmobilizuje. Galop! - krzyknęłam nie myśląc już nawet o Flocku, a o własnym życiu! Galopowaliśmy przed siebie, nie zważając na przerzedzający się las. Ważne było to czy uda nam się uciec przed bestią. Ku naszemu przerażeniu dotarliśmy do polany, z której nie było widać dalszej ścieżki.

- Przyjaciele... - zaczęłam - miło było was poznać.

Wszyscy patrzyliśmy w jeden punkt, czekając co wybiegnie zza krzaków.

- Flock! - zawołałam, widząc ogiera, wbiegającego właśnie przed nas. Zeskoczyłam z grzbietu Tabuna, podeszłam do jego angielskiego odpowiednika i założyłam mu kantar. Reszta nadal w osłupieniu patrzyła na to, co właśnie widzieli.

- Amy, czy wilki zawsze są wielkości konia? - zapytałam sarkastycznie.

- Zazwyczaj większe - zażartowała, choć jej głos brzmiał śmiertelnie poważnie. Wskoczyłam z powrotem na siodło i trzymając w jednej ręce uwiąz ruszyłam do przodu, prowadząc za sobą cały konwój.

********************************************************************************************************

No, a miała być niespodzianka :c Spirit, zabraniam Ci przewidywać xd Ejj no, ja chcę na konie, a to dopiero za dwa tygodnie ;c Ja pierdzielę, obóz za 25 dni, koniec roku za 7... WAKACJE!!! Poproszę razy dwa ;3 Poza tym, arcyciekawe jest to, że Szałwia miała komentować od zeszłego tygodnia i... na obietnicach się skończyło -,- No nic, nie rozpisuję się, bo film idę oglądać...^^